1489
Amsterdam verkoopt, op verzoek van Maximiliaan, erfrenten ten bedrage van 640 pond van 40 grooten 's jaars, tegen den penning 16 of 6¼ pCt. Die verkooping brengt dus 10240 op, waarvan 9600 pond wordt uitbetaald aan Maximiliaan voor zijne reyse in Overlant, en de overige 640 pond aan zekeren meester Hendrik Wolfertszoon, die deze som vroeger aan Maximiliaan had geleend op het Baljuwschap van Amstelland en Waterland. Om de stad Amsterdam nu schadeloos te houden van hare rentebetaling stelt de Roomsch-Koning haar, bij bezegelden brieve van den 5den Februari, onder meer, in handen: het gezegde baljuwschap voor 200 pond.
De oorspronkelijke brief van 5 Februari 1489 bestaat niet meer; hij is, bij eene latere overeenkomst in 1495, teruggegeven en vernietigd.
Blijkens de rentmeestersrekeningen wordt Meinert Willemszoon, denkelijk in Februari, voor zes jaren benoemd tot Baljuw. Hij komt in deze rekeningen onder drieërlei naam voor: Moy Meynert, Meynert Willemsz. en Meynert Willemsz. van Bretten. Als bevelhebber van de Kabeljauwsche bezetting van Hoorn in 1481 vonden wij reeds een Meinert Willemszoon. Het is mogelijk dezelfde persoon. Als voren, deel III, bladz. 148 en 200.
De Voorbalie of Vrijheid van Amsterdam, binnen welke het Gerecht dier stad de jurisdictie heeft, strekt thans honderd roeden buiten de singelgracht rondom de stad. Daar buiten kan het Gerecht misdadigers bannen; daar binnen misdadigers vangen. Het verlangt echter dat ban- en vangrecht verder uitgebreid te zien, zelfs tot duizend roeden buiten de Vrijheid. "Het belang der stad vordert dit," verklaren de burgemeesters. "Onze stad wordt door vele vreemde kooplieden bezocht, wien wij veiligheid moeten verzekeren, en dit zullen wij te beter doen, als wij de ballingen op verren afstand houden en alle kwaaddoeners tot op elf honderd roeden vangen mogen."
Het verzoek wordt ingewilligd.
S0001